- więzadło krzyżowe przednie ulega uszkodzeniu w przebiegu urazów skrętnych stawu kolanowego głównie podczas wykonywania sportów kontaktowych,
- to drugie co do częstości uszkodzenie więzadłowe kolana,
- zwykle pacjent podaje „trzask”, a następnie stopniowo pojawiający się obrzęk stawu kolanowego,
- uszkodzenia często nie są odpowiednio wcześnie rozpoznawane. Wtedy pacjent zgłasza się z wywiadem licznych „skręceń” zdarzających się co jakiś czas, które wynikają po prostu
z braku stabilności przedniej, - leczenie u osób aktywnych sportowo jest zwykle operacyjne, przeprowadzane artroskopowo. U pacjentów o niskich wymaganiach co do aktywności ruchowej, które ponadto nie mają objawów niestabilności czynnościowej („uciekania”) kolana można podjąć próbę leczenia zachowawczego,
- ACL po uszkodzeniu najczęściej ulega rozwłóknieniu i nie nadaje się do naprawy dlatego podlega rekonstrukcji – zastąpieniu nowym,
- rekonstrucje ACL przeprowadzamy przy użyciu autogennych, czyli pobranych od operowanego przeszczepów ścięgna mięśnia półścięgnistego lub więzadła rzepki. Każda
z technik ma swoje zalety i wskazania, - w szczególnych przypadkach, gdy ACL ulega oderwaniu od swojego przyczepu stosujemy technikę polegającą na naprawie – odtworzeniu przyczepu. Dodatkowo naprawę wzmacniamy taśmą z materiału o podobnych właściwościach elastyczności jak natywne więzadło. Takie postępowanie możliwe jest jedynie u osób młodych w świeżych uszkodzeniach,
- w technikach rekonstrukcyjnych stosujemy różne systemy renomowanych firm.